Karykaturą nazywamy rysunek przedstawiający osobę, której zniekształca się lub wyolbrzymia pewne charakterystyczne elementy wyglądu, zachowując jednak podobieństwo do danej postaci.
Pierwsze karykatury zyskały popularność już w XVI wieku, a ich celem było ośmieszenie osób publicznych. Obecnie karykatury wciąż są lubianą formą przedstawiania celebrytów, polityków i innych znanych osób. Karykaturę można stworzyć na wiele sposobów – ołówkiem, piórem, węglem lub komputerowo. Wszystko zależy od wyobraźni artysty.
Nasza ekspertka, której pasją są gry komputerowe i kasyna online, przedstawi krótką historię tej fascynującej formy sztuki.
Początki karykatury
Słowo „karykatura” wywodzi się z języka włoskiego. Słowo „caricare” oznacza nic innego, jak „przesadzić” i doskonale oddaje ideę karykatury, czyli wyolbrzymianie pewnych cech danej osoby. Szacuje się, że pierwsze karykatury powstały właśnie we Włoszech pod koniec XVI wieku, jednak wielu ekspertów dodaje, że jeszcze w późnym średniowieczu niektórzy artyści tworzyli prace nacechowane elementami karykatury (np. Hieronim Bosch czy Giuseppe Arcimboldo). Przerysowywali oni nie tylko osoby, ale także zwierzęta, przedmioty czy warzywa, nadając im wyjątkowe cechy,
Pierwszym artystą, który jest uznawany jako profesjonalny karykaturzysta był Pier Leone Ghezzi. Zarabiał na życie, tworząc zabawne rysunki turystów odwiedzających Włochy (jest to widok, który obecnie znamy z wielu popularnych turystycznych miejsc).
Rozwój karykatury
Od XVIII wieku satyryczne karykatury stały się modne we Francji, Wielkiej Brytanii i Ameryce. Pod koniec wieku zaczęto eksperymentować z karykaturami, przedstawiając znanych polityków pod postacią zwierząt, chcąc jeszcze bardziej uwydatnić ich negatywne cechy, takie jak rozpusta, obżarstwo czy przebiegłość.
Na początku XIX wieku, w Wielkiej Brytanii powstał magazyn Punch i szybko stał się najpopularniejszym magazynem satyrycznym w kraju. Z kolei we Francji, w 1835 roku władze francuskie zabroniły tworzenia wszelkich „wywrotowych” rodzajów sztuki zwłaszcza karykatur politycznych.
Duże znaczenie dla wzrostu popularności karykatur miał rozwój kolei. Dzięki niemu gazety mogły być dystrybuowane szybciej i do znacznie większej liczby odbiorców. Artyści tworzący prześmiewcze rysunki zdawali sobie sprawę, jak wielką mogą mieć one siłę i w jednej chwili zniszczyć karierę znanej osoby.
Sztuka karykatury była bardzo widoczna na przełomie XIX i XX wieku i później, gdy coraz większą popularność zyskiwała telewizja. Szydzono ze światowych przywódców, wyśmiewano polityków i barwnie opisywano międzynarodowe konferencje. Jedną z popularnych karykatur z tamtego okresu jest rysunek australijskiego rysownika Willa Dysona, który stworzył w 1919 roku, pod koniec I wojny światowej. Karykatura przedstawia przywódców zwycięskich narodów w I wojnie światowej wychodzących z pokoju po zawarciu traktatu wersalskiego. W kącie widać jednak płaczące małe dziecko, które ma symbolizować nadejście II wojny światowej.
Karykatury obecnie
Karykatury znów stały się popularne po I wojnie światowej, kiedy na rynku zaczęło pojawiać się coraz więcej czasopism i gazet. Zyskały nowe życie i dzięki zastosowaniu nowych form, często były popularniejsze niż fotografie. Jakie cechy są najczęściej wyolbrzymiane na karykaturach? Z pewnością duże nosy i uszy, charakterystyczna fryzura, uśmiech i budowa ciała.
Na ilustracji: karykatura wydrukowana na okładce czasopisma Punch, w roku 1841
1044 / zawsz / 5.9.24 out
Uwaga. W Polsce hazard jest nielegalny, dlatego treść zamieszczona w tym artykule jest wyłącznie informacyjna i dostępna dla pełnoletnich użytkowników spoza Polski.
